Żywność będąca GMO?! Jestem za, a nawet przeciw!

Miniatury filmów zostały wykonane samodzielnie przez autora niniejszego kanału lub pobrane na zasadzie CC0 (Creative Commons Zero) z domen publicznych i w żaden sposób nie naruszają niczyich praw autorskich.

Organizmy modyfikowane genetycznie to rośliny, zwierzęta lub bakterie, które poddano sztucznej modyfikacji genetycznej – nienaturalnej rekombinacji za pomocą inżynierii genetycznej. W tych organizmach modyfikacja genetyczna nie musi prowadzić do wprowadzenia obcogatunkowego genu, ale na przykład może polegać na amplifikacji i kopiowaniu genów z tego samego organizmu, w celu uzyskania pożądanych cech. Sztuczna modyfikacja genetyczna nie różni się od naturalnej rekombinacji podczas krzyżowania organizmu i niezależnej, przypadkowej segregacji cech w czasie zapłodnienia oraz procesu crossing-over w pachytenie I podziału mejotycznego. Na drodze inżynierii genetycznej pozyskuje się obecnie probiotyki, insulinę, hormony wzrostu, czynniki krzepnięcia krwi oraz żywność.

1. Wprowadzenie GMO na rynek nie jest sprzeczne z obowiązującą Konstytucją RP w zakresie eksperymentów naukowych lub medycznych, ponieważ nie mamy do czynienia z badaniem naukowym w rozumieniu przepisów prawa farmaceutycznego, ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty oraz niektórych innych ustaw. 2. Najczęściej nie wymaga się badań i spełnienia norm, jakie stawiane są przy wprowadzaniu nowych leków. GMO nie różni się zmiennością genetyczną od organizmów pozyskanych w drodze zapłodnienia, w tym z nasion (nie dotyczy rozmnażania wegetatywnego roślin). 3. Zmienność genetyczna jak przy tworzeniu GMO obserwowana jest w procesie selekcji naturalnej, z tym że GMO tworzone są szybciej i można wybrać określone, pożądane cechy. 4. GMO nie jest bardziej alergizujące niż jej niemodyfikowane odpowiedniki, a może nawet nie zawierać alergenu. 5. GMO nie jest rakotwórcze, mutagenne, genotoksyczne (nie powoduje bezpłodności), co zostało zweryfikowane i potwierdzone przez wiele niezależnych organizacji działających pro publica bono. 6. GMO musi być odpowiednio oznakowane, dlatego każdy konsument zachowuje prawo wyboru. 7. GMO nie jest odpowiedzialne za choroby cywilizacyjne, takie jak cukrzyca, alergia, choroby nowotworowe w większym stopniu niż żywność niemodyfikowana. 8. Można produkować GMO bez nawożenia lub wykorzystując standardy jak w rolnictwie ekologicznym. 9. GMO najczęściej jest utożsamiane z herbicydem – glifosfatem, produkowanym przez firmę Monsanto (Roundup) i dlatego wiele osób myli szkodliwość nawożenia i technologii produkcji ze szkodliwością żywności. 10. Regulacje prawne powinny przede wszystkim uwzględniać sposób wytwarzania GMO i używania sztucznych nawozów, a nie zakaz produkcji. 11. GMO nie można się zatruć, ponieważ obcogatunkowe białka i geny są trawione w przewodzie pokarmowym do nukleopeptydów i aminokwasów, które wykazują uniwersalną budowę u wszystkich znanych organizmów żywych.

Produkcja GMO może rozwiązać problemy z wyżywieniem na świecie, poprawić walory smakowe, wizualne i zdrowotne (nutraceutyki) warzyw i owoców, zwiększyć ich odporność na szkodniki , stres abiotyczny oraz przydatność do spożycia. Najczęściej osoby protestujące przeciwko GMO nie posiadają wykształcenia obejmującego nauki medyczne lub biologiczne i w związku z tym są podatne na nieprawdziwe sugestie i wpływ różnych środowisk. Wiele z tych osób nie ma nawet podstawowej wiedzy o sposobie produkcji GMO, tym bardziej trudno oczekiwać, że potrafią one obiektywnie wypowiedzieć się na temat jej szkodliwości.

Za brakiem szkodliwości GMO opowiadają się organizacje, takie jak WHO, Narodowa Akademia Nauk, Polska Askademia Nauk, Urząd do spraw Bezpieczeństwa Żywności, Międzynarodowa Rada Nauki, Amerykańska Organizacja Mikrobiologów, Biologów Komórkowych oraz Fitopatologów, zrzeszające naukowców oraz noblistów z całego świata. Niektóre z tych organizacji, takie jak Narodowa Akademia Nauk, działają pro publica bono i są wolne od wpływów innych korporacji.

Piśmiennictwo:
1. Nielsen, K. M. Nature Biotechnology. 2003, 21: 227–228.
2. Bednarski W, Reps A. Biotechnologia żywności. Warszawa: WNT; 2003.
3. Hałat Z. Alergeny organizmów genetycznie modyfikowanych. Alergia 2004: 2-6.
4. Tanya A K N. Foods. J Cameroon Academ Scien. 2006; 6: 65.
5. Pietrzyk S, Bloniarczyk K. Laboratorium 2007; 9, 34-38.
6. Bujak F. Potencjalne i realne zagrożenia genetycznie modyfikowanych organizmów dla rolnictwa i rolników. W: Florek M, Wdowiak L, red. Źródła zagrożeń i profilaktyka zdrowotna w rolnictwie. Lublin 2009: 175-182.